cf. Սահմանակողմն.
ὀμορῶν, ὄμορος, σύνορος confinis, finitimus. Որ կից է ընդ այլում սահմանաւ երկրի. դրացի ըստ գաւառի. մերձաւոր.
Սահմանակիցք նոցին։ Զսահմանակիցս նորա։ Ընդ որդիսն եգիպտացւոց սահմանակիցս քո. (՟Ա. Մնաց. ՟Ժ՟Բ. 42։ Երեմ. ՟Ժ. 40։ Եզեկ. ՟Ժ՟Զ. 26։)
Զամենայն սահմանակիցս ապստամբս հնազանդեցին։ Անդք սահմանակցաց։ Արկ աստուած զահ իւր ի վերայ սահմանակցացն՝ սիկիմացւոց, եւ ոչ ելին ի վերայ յակովբայ. (Եւս. քր. ՟Բ։ Բուզ. ՟Դ. 12։ Գէ. ես.։)
Եկին յերկիրն քուչացւոց սահմանակցացն պարսից. (Պտմ. վր.։)